.
.
.
.
Lubelski Wojewódzki Konserwator Zabytków
.
Dubienka w 1991 r.
Delegatura Chełm
.
Dubienka, to miejscowość o bogatej historii związanej z dziejami Rzeczypospolitej. Pierwsza źródłowa informacja o istnieniu miejscowości pochodzi z 1472 r. Prawdopodobnie od początku istnienia była to wieś wołoska.
10 lutego 1588 r. w Krakowie, król Zygmunt III Waza na prośbę Jana Siemieńskiego z Sienna, kasztelana lwowskiego, starosty horodelskiego i czorsztyńskiego, wydał przywilej lokacyjny na założenie nowego miasta Dębno (Dembno) na gruntach wsi królewskiej o takiej samej nazwie.
Dubienka, jako miasto, funkcjonowała do początków II wojny światowej. Ostatni Burmistrz Dubienki – Mieczysław Kruczek i rada miejska zostali pozbawieni władzy w mieście przez Niemców. Przed budynkiem magistratu spalono wszelkie akta, księgi ludności, plany i kronikę miasta, prowadzoną prawdopodobnie od 2. połowy XVIII w. Budynek magistratu został zajęty przez Grenschutz.
Dubienka zachowała dość regularny plan z centralnie założonym czworobocznym rynkiem, z którego naroży wychodzą główne ulice. Zabudowa mieszkalna w centrum Dubienki pochodzi głównie z lat 20. i 30. XX w. i reprezentowana jest przez przeważnie parterowe, wzniesione na planie szerokiego prostokąta domy drewniane. Dominantami w krajobrazie miejscowości są obiekty sakralne: zespół kościoła rzymskokatolickiego pw. Świętej Trójcy i cerkiew prawosławna pw. Świętej Trójcy.
.
Prezentowane w galerii fotografie pochodzą z opracowania Józefa Stefańskiego „Dubienka. Studium historyczno-urbanistyczne”, Lublin 1992, mps.
.
red. MC